அவுரங்கசீப் ஆட்சியில் கட்டாய மத மாற்றம் நடந்ததா?ஏழை திம்மிகள் மீது சுமத்தப்பட்ட கட்டாய மத வரி!

Posted by: thiruchchikkaaran on: January 31, 2011

• In: மத சகிப்புத் தன்மை
• 25 Comments

பாட்டனார் அக்பரின் நல்லிணக்கக் கோட்பாடுகளை அவுரங்கசீப் காற்றில் பறக்க விட்டதாகவே வரலாறு சொல்லுகிறது.

அவுரங்கசீப் பிற மதத்தை சேர்ந்தவர்களின் மீது ஜிசியா எனப் படும் தனி வரியை விதித்து இருக்கிறார். ஜிசியா எனப் படும் வரி இஸ்லாமிய மார்க்கத்தை சேராதவர்கள் மீது விதிக்கப் படும் வரி என்பதாக இருந்திருக்கிறது.

இஸ்லாத்தை சேராதவர்கள் “திம்மி” என்று சொல்லப் பட்டனர். ஒவ்வொரு ”திம்மி”யும் மாதா மாதம் ஜிசியா வரி கட்ட வேண்டும். இதிலே அதிகம் பாதிக்கப் பட்டது ஏழைகள்தான்.

ஒரு திம்மி இருநூறு ரூபாய் வரையிலான நிலத்தை வைத்து இருந்தால் அவன் மாதா மாதம் ஒரு ரூபாய் ஜிசியா வரி கட்டினால் போதுமாம். இருநூறு ரூபாய் மதிப்புள்ள நிலத்தை வைத்திருப்பவனுக்கு மாத வருவாயாக ஐந்து ரூபாய்க்கு மேல் வருமானம் வர வாய்ப்பில்லை.

அந்தக் காலத்தில் பத்துப் பதினைந்து பிள்ளைகளைப் பெற்ற ஏழை  திம்மி தனக்கு மாத வருமானமாக வரும் ஐந்து ரூபாயில் தன்னுடைய குடும்பத்தைக்   கவனிப்பதே மிகவும் கஷ்டம்.

இந்தக் கஷ்டத்தில் அவன் மாதம் எப்படி ஒரு ரூபாயை வரியாக குடுக்க முடியும். அதெல்லாம் உன் பிரச்சினை , நீ திம்மியாக இருந்தால் வரி கட்ட வேண்டும் அப்படி வரி கட்டாமல் இருக்க வேண்டும் என்றால் திம்மியாக இருக்காதே, மாறி விடு என்பதுதான் கோட்பாடு.

ஒரு ஏழை திம்மியாக இருந்தால் அவன் கஞ்சி குடிக்க வைத்திருக்கும் காசும் சுரண்டப்படும். அதுவும் அந்த திம்மியின் குடும்பத்தில் வயதுக்கு வந்தவர்கள் இருந்தால் அவர்கள் ஒவ்வொருவருக்கும்  ஜிசியா வரி கட்ட வேண்டும். அதே ஏழை திம்மியாக இல்லாவிட்டால், மாறி விட்டால் அவன் வரி கட்ட வேண்டியதில்லை.

From Aurangzeb’s Fatwa:

[Jizyah] refers to what is taken from the Dhimmis, according to [what is stated in] al-Nihayah. It is obligatory upon [1] the free, [2] adult members of [those] who are generally fought, [3] who are fully in possession of their mental faculties, and [4] gainfully employed, even if [their] profession is not noble, as is [stated in] al-Sarajiyyah. There are two types of (jizyah). [The first is] the jizyah that is imposed by treaty or consent, such that it is established in accordance with mutual agreement, according to (what is stated in) al-Kafi. (The amount) does not go above or below (the stipulated) amount, as is stated in al-Nahr al-Fa’iq. (The second type) is the jizyah that the leader imposes when he conquers the unbelievers (kuffar), and (whose amount) he imposes upon the populace in accordance with the amount of property [they own], as in al-Kafi. This is an amount that is pre-established, regardless of whether they agree or disagree, consent to it or not.

The wealthy (are obligated to pay) each year forty-eight dirhams (of a specified weight), payable per month at the rate of 4 dirhams. The next, middle group (wast al-hal) [must pay] twenty-four dirhams, payable per month at the rate of 2 dirhams. The employed poor are obligated to pay twelve dirhams, in each month paying only one dirham, as stipulated in Fath al-Qadir, al-Hidayah, and al-Kafi. (The scholars) address the meaning of “gainfully employed”, and the correct meaning is that it refers to one who has the capacity to work, even if his profession is not noble. The scholars also address the meaning of wealthy, poor, and the middle group. Al-Shaykh al-Imam Abu Ja‘far, may Allah the most high have mercy on him, considered the custom of each region decisive as to whom the people considered in their land to be poor, of the middle group, or rich. This is as such, and it is the most correct view, as stated in al-Muhit. Al-Karakhi says that the poor person is one who owns two hundred dirhams or less, while the middle group owns more than two hundred and up to ten thousand dirhams, and the wealthy (are those) who own more than ten thousand dirhams…The support for this, according to al-Karakhi is provided by the fatawa of Qadi Khan (d. 592/1196). It is necessary that in the case of the employed person, he must have good health for most of the year, as is stated in al-Hidayah. It is mentioned in al-Idah that if a dhimmi is ill for the entire year such that he cannot work and he is well off, he is not obligated to pay the jizyah, and likewise if he is sick for half of the year or more. If he quits his work while having the capacity (to work) he (is still liable) as one gainfully employed, as is [stated in] al-Nihayah. No jizyah is imposed upon their women, children, ill persons or the blind, or likewise on the paraplegic, the very old, or on the unemployed poor, as is stated in al-Hidayah.

http://en.wikipedia.org/wiki/Aurangzeb

அன்புக்குரிய நண்பர்களே, இன்றைக்கு நம்முடைய சகோதரர்களாக உள்ள அப்பாவி இஸ்லாமியர்களுக்கும்,  அவுரங்கசீப் போட்ட ஜிசியா வரி கொடுமைகளுக்கும் எந்த சம்பந்தமும் இல்லை.  இன்றைக்கு ரிக்ஷா வலிக்கும்,  துணி விற்கும்… இப்படி பல தொழில் செய்யும்  இஸ்லாமியர் ஒவ்வொருவரையும் அன்புடன் நோக்குவதே நமது பண்பாகும். அவர்கள் நமது சகோதரர்களே, அவர்களில் பலருக்கு இந்த ஜிசியா பற்றி எல்லாம் தெரியக் கூடத் தெரியாது.

நாம் விரும்புவது என்னவென்றால், நம்முடைய இஸ்லாமிய  சகோதர்கள் அக்பரைப் போல முற்போக்கு சிந்தனையும், பரந்த மனப் பான்மையும், மத சகிப்புத் தன்மையும், மத நல்லிணக்கமும் உடையவராக இருக்க வேண்டும், மத அடிப்படையிலான  அடக்கு முறைகள்,மனிதத்துக்கு விரோதமானவை என்பதை ஒவ்வொருவரும் புரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்பதற்காகவே எதை எல்லாம் எழுதுகிறோம்.

எல்லாம் சரிதான் போய்யா என்று சொல்லி விட்டு மத அடிப்படை வாத காட்டு மிராண்டிதனத்தை மீண்டும் நிலை நிறுத்த இப்போதும் முயலும் சக்திகளின் பிடியில் இருந்து அப்பாவிகளை மீட்பது அவசியம் ஆகும்.

ஒவ்வொரு இந்தியனும், சக இந்தியரை நல்லெண்ணத்துடன் நோக்கி அவருக்கு உதவி செய்யவே முயலுவோம். எந்த மதத்தை சேர்ந்தவராக இருந்தாலும் ஒரு இந்தியர் இன்னொரு இந்தியரை காக்கவே முயல வேண்டும்.

ஒவ்வொரு மனிதனும் , இன்னொரு மனிதனைக் காக்கவே முயல வேண்டும் என்பது நம்முடைய மனப்பூர்வமான கோட்பாடு. இதில் நாம் உறுதியாக இருக்கிறோம்